Treść głównego artykułu
Abstrakt
Jednym z ważniejszych problemów bezpieczeństwa międzynarodowego po zakończeniu II wojny światowej było niedopuszczenie do rozprzestrzenienia się wybuchających w różnych rejonach świata konfliktów lokalnych. Podejmowane w tym celu działania z ramienia ONZ oraz regionalnych organizacji bezpieczeństwa międzynarodowego (NATO, UE) sprowadzały się do podejmowania misji pokojowych o różnorodnym charakterze, począwszy od misji obserwacyjnych i utrzymania pokoju, na misjach stabilizacyjnych i wymuszaniu pokoju kończąc. Od zakończenia wojny koreańskiej w 1953 r. do wybuchu wojny Jom Kippur w 1973 r. udział Polski w tych misjach ograniczał się wyłącznie do wysyłania obserwatorów nadzorujących rozejm lub porozumienie pokojowe. Przełomem stał się rok 1973 kiedy to podjęto decyzję o wysłaniu na Bliski Wschód pierwszej jednostki specjalnej Wojska Polskiego. Wydarzenie to zapoczątkowało trwający już 35 lat okres intensywnego udziału polskich jednostek w misjach pokojowych. Oprócz misji na Bliskim Wschodzie (na Wzgórzach Golan, Półwyspie Synaj i Libanie) Polska skierowała swoich żołnierzy do innych rejonów świata, gdzie zagrożone było bezpieczeństwo. Stąd udział polskich kontyngentów w misjach w: Czadzie, Namibii, Kambodży, Kongo, Iraku i Afganistanie, a także na terenie Europy w: Chorwacji, Bośni, Hercegowinie, Albanii i Kosowie. Uzyskane podczas tych misji rezultaty zapewniły Polsce trwały wkład w utrzymanie bezpieczeństwa międzynarodowego. W niniejszym artykule dokonano przeglądu operacji pokojowych, w których uczestniczyły, bądź uczestniczą jednostki Wojska Polskiego. Skoncentrowano się na ukazaniu zakresu zadań realizowanych przez te jednostki w poszczególnych misjach oraz stopniu zaangażowania organizacyjnego w ich realizację. Misje, w których brali udział polscy żołnierze, podzielono na dwie zasadnicze grupy: operacje utrzymania pokoju oraz operacje stabilizacyjne i wymuszania pokoju.
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.
Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego” i tym samym potwierdza, że:
- Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
- Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
- Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
- Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
- Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.
Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego”, na następujących polach eksploatacji:
- Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
- Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
- Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
- Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.
Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode