Treść głównego artykułu

Abstrakt

Usługi świadczone przez prywatne firmy wojskowe są bardzo dynamicznie rozwijającym się sektorem rynku bezpieczeństwa. Ich zaangażowanie we współczesne konflikty jest tak znaczące, że niektórzy z badaczy mówią wręcz o „prywatyzacji bezpieczeństwa”. Czy jednak zasadnym jest określanie zjawiska polegającego na coraz większym angażowaniu prywatnych podmiotów do realizacji zadań z dziedziny wojskowości i bezpieczeństwa mianem „prywatyzacji bezpieczeństwa?” Analiza definicji zaczerpniętych z nauk ekonomicznych: prywatyzacji, komercjalizacji i outsourcingu w połączeniu z wnioskami wypływającymi z teorii bezpieczeństwa, skłania do wyboru ostatniego terminu, jako najbardziej adekwatnego. Bezpieczeństwo będące bytem niematerialnym, nie może być przedmiotem, do którego posiadamy prawo własności. Wobec tego niemożliwym jest również przekazanie tego prawa z podmiotu państwowego na prywatny, a tylko wtedy mamy do czynienia z „prywatyzacją”. Dlatego optymalnym terminem, służącym opisaniu rozpatrywanego zjawiska, jest „outsourcing” usług zmierzających do zagwarantowania bezpieczeństwa.

Słowa kluczowe

prywatyzacja bezpieczeństwa prywatne firmy wojskowe outsourcing komercjalizacja privatisation of security private military companies outsourcing commercialisation

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Kiraga, S. (2019). Prywatyzacja bezpieczeństwa i prywatne firmy wojskowe. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 10(2), 315–324. https://doi.org/10.34862/rbm.2016.2.26

Bibliografia

  1. Antoszewski, A., Herbut R. (2000), Leksykon politologii, Wrocław: Atla2.
  2. Avant, D. (2008), The Market for Force. The Consequences of Privatizing Security, Nowy Jork: Cambridge University Press.
  3. Munkler, H. (2004), Wojny naszych czasów, Kraków: Wydawnictwo WAM.
  4. Ortiz, C. (2010), Private Armed Forces and Global Security. A guide to the issues, Santa Barbara: Praeger.
  5. Singer, P.W. (2007), Corporate Warriors. The Rise of the Privatised Military Industry, Ithaca: Cornell University Press.
  6. Surdykowska, S.T. (1996), Prywatyzacja, Warszawa: PWN.
  7. Trocki, M. (2001), Outsourcing: Metoda restrukturyzacji działalności gospodarczej, Warszawa: PWE.
  8. Lizak W. (2009), Państwo w Afryce, W: M. Sułek, J. Symonides (red.), Państwo w teorii i praktyce stosunków międzynarodowych, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego,
  9. Madej M. (2012), Prywatyzacja przemocy – fenomen prywatnych przedsiębiorstw wojskowych i jego implikacje dla bezpieczeństwa międzynarodowego, W: R. Kuźniar, B. Balcerowicz, Bezpieczeństwo międzynarodowe, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar
  10. Holmquist C., Private Security Companies. The Case for Regulation, Pobrano 2.05.2016, z: http://books.sipri.org/files/PP/SIPRIPP09.pdf
  11. Singer P.W., Outsourcing War. Pobrano 03.05.2016, z: https://www.foreignaffairs.com/articles/2005-03-01/outsourcing-war
  12. Zięba R., O tożsamości nauk o bezpieczeństwie, „Zeszyty naukowe AON” 2012, nr 1 (86)
  13. OECD Glossary of Statistical Terms. Pobrano 0.03.2016r., z: https://stats.oecd.org/glossary/detail.asp?ID=3287
  14. Weber M., Polityka jako zawód i powołanie, Pobrano 05.04.2016, z: http://www.iphils.uj.edu.pl/~m.kuninski/MWeberPolityka.pdf