Treść głównego artykułu

Abstrakt

Autor opisuje transformację Sił Zbrojnych Afryki Południowej (czyli armii funkcjonującej w okresie apartheidu w Narodowe Siły Zbrojne Afryki Południowej. Proces powyższy został wymuszony wielkim „historycznym zakrętem”, na jakim znalazła się Republika Południowej Afryki, gdy sprawująca władzę biała elita zdecydowała się na demontaż systemu segregacji rasowej i dopuszczenie do sprawowania rządów czarnej większości. Proces przebudowy armii oraz sił policyjnych był jednym z najbardziej politycznie ryzykownych, gdyż zakładał stworzenie formacji, w skład których wchodzili kombatanci będący jeszcze kilkanaście miesięcy wcześniej śmiertelnymi wrogami. Nową armię tworzono bowiem z personelu „białej” armii RPA, formacji zbrojnych quasi – niepodległych bantustanów (Transkei, Bophuthatswana, Venda i Ciskei), oddziałów Afrykańskiego Kongresu Narodowego (uMkhonto weSizwe – włócznia narodu), Ludowej Armii Wyzwolenia Azanian (formacja Kongresu Panafrykańskiego) oraz sił samoobrony KwaZulu-Natal. Mimo wielu problemów, nierzadko bardzo poważnych, takich jak skokowe obniżenie dyscypliny w armii, zwiększenie ilości przestępstw popełnianych przez żołnierzy (najtragiczniejszym tego przejawem były zabójstwa białych oficerów i podoficerów przez czarnych żołnierzy), drastyczny spadek poziomu wyszkolenia technicznego i taktycznego, wydaje się, że nowa „narodowa” armia RPA, przebrnęła już przez kres najtrudniejszych zmian i weszła na drogę odbudowy możliwości bojowych.

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Wessels, A. . (2019). Siły Obrony Narodowej w RPA w latach 1994-2009: perspektywa historyczna. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 6, 101–120. https://doi.org/10.34862/rbm.2012.8