Treść głównego artykułu
Abstrakt
Artykuł, wskazując – w duchu transcendentalnej pragmatyki - na współodpowiedzialność jako najwyższą zasadę etyczną, a jednocześnie proponując rozbudowaną definicję komunikacji społecznej, broni tezy, iż uniwersalny i kategoryczny charakter zasady współodpowiedzialności wynika wprost ze struktury procesów komunikacyjnych jako współintencjonalnie kształtowanej kooperacji. Specyfika procesów komunikacyjnych – wyznaczana przede wszystkim przez charakterystyczną dla nich jedność performatywno-propozycjonalną oraz przez warunkujące ich możliwość normy i roszczenia ważnościowe – decyduje ostatecznie o szczególnym charakterze i wyjątkowym znaczeniu projektu etycznego fundowanego na zasadzie współodpowiedzialności.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.
Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego” i tym samym potwierdza, że:
- Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
- Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
- Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
- Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
- Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.
Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego”, na następujących polach eksploatacji:
- Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
- Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
- Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
- Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.
Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode
Bibliografia
- Apel, K-O., (1973). Das Apriori der Kommunikationsgemeinschaft und die Grundlagen der Ethik, [w:] idem, Transformation der Philosophie II, Frankfurt a/M..
- Austin, J.L. (1993). Wypowiedzi performatywne, [w:] idem, Mówienie i poznanie, przeł. B. Chwedeńczuk. PWN, Warszawa.
- Kuhlmann, W. (1985). Reflexive Letztbegründung. Untersuchungen zur Transcendentalpragmatik. Freiburg/München.
- Sierocka B. (2003). Krytyka i dyskurs. O transcendentalno-pragmatycznym uprawomocnieniu krytyki filozoficznej. Aureum, Kraków.
- Sierocka B., (2003), Performatywno-propozycjonalna struktura języka a perspektywa antropologiczna, w: B. Sierocka (red.), Przełom komunikacyjny a filozoficzna idea konsensu. Via communicandi I, Atut, Wrocław.
- Sierocka, B. (2012). Wokół antropologii komunikacji, w: B. Sierocka (red.), Prace z antropologii komunikacji i epistemologii społecznej, Via communicandi IV, Atut, Wrocław.
- Tomasello M., (2002), Kulturowe źródła ludzkiego poznawania, przekł. A. Rączaszek, PWN, Warszawa.
Bibliografia
Apel, K-O., (1973). Das Apriori der Kommunikationsgemeinschaft und die Grundlagen der Ethik, [w:] idem, Transformation der Philosophie II, Frankfurt a/M..
Austin, J.L. (1993). Wypowiedzi performatywne, [w:] idem, Mówienie i poznanie, przeł. B. Chwedeńczuk. PWN, Warszawa.
Kuhlmann, W. (1985). Reflexive Letztbegründung. Untersuchungen zur Transcendentalpragmatik. Freiburg/München.
Sierocka B. (2003). Krytyka i dyskurs. O transcendentalno-pragmatycznym uprawomocnieniu krytyki filozoficznej. Aureum, Kraków.
Sierocka B., (2003), Performatywno-propozycjonalna struktura języka a perspektywa antropologiczna, w: B. Sierocka (red.), Przełom komunikacyjny a filozoficzna idea konsensu. Via communicandi I, Atut, Wrocław.
Sierocka, B. (2012). Wokół antropologii komunikacji, w: B. Sierocka (red.), Prace z antropologii komunikacji i epistemologii społecznej, Via communicandi IV, Atut, Wrocław.
Tomasello M., (2002), Kulturowe źródła ludzkiego poznawania, przekł. A. Rączaszek, PWN, Warszawa.