Pasek boczny artykułu

Przesłane
grudnia 26, 2019
Opublikowane
grudnia 26, 2019
Pobieranie
PDF
Statystyki
Licba odsłon : 146 Pobieranie : 80

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Zmiany zachodzące we współczesnym świecie ponowoczesnym dotyczą także państw narodowych. Obejmują one sferę suwerenności, w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym, zakresu władzy i funkcji państwa. Rośnie współzależność państw i jednocześnie ograniczeniu ulegają możliwości sterowania procesami gospodarczymi, społecznymi, a nawet politycznymi, przez władzę państwową. Potrzeba bezpieczeństwa pozostaje zasadniczą częścią interesu każdej zbiorowości i podstawową funkcją państwa. Tej funkcji nie może skutecznie zapewnić żadna, nawet najbardziej skuteczna instytucja ponadnarodowa czy międzynarodowa. Od początków lat dziewięćdziesiątych XX w. obserwujemy proces przesuwania się ośrodka władzy państwowej w górę, ku strukturom ponadpaństwowym, oraz w dół – do poziomu społeczności regionalnych i lokalnych, co, niewątpliwie, jest wyzwaniem dla autonomii państwa, państwowości i narodowości. Obecnie suwerenność to raczej prawo suwerena do ostatecznego decydowania o tym, w jaki sposób jest wykonywana pochodząca odeń władza, czy i na ile jest realizowana w jego interesie. Ma to ogromne znaczenie w kontekście przyszłości, w której
ostateczną konfigurację socjoekonomiczną mogą tworzyć nie państwa, ale regiony. Zasadnicza zmiana w pojmowaniu i definiowaniu bezpieczeństwa, jaka dokonała się współcześnie, to przeniesienie akcentu bezpieczeństwa podmiotowego z państwa narodowego, na człowieka (human security), który stał się podstawowym podmiotem bezpieczeństwa.

Słowa kluczowe

bezpieczeństwo bezpieczeństwo państwa współczesne bezpieczeństwo ewolucja pojęcia bezpieczeństwa security postmodernity state security human security

Szczegóły artykułu

Licencja

Licencja

Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.

Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego” i tym samym potwierdza, że:

  1. Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
  2. Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
  3. Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
  4. Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
  5. Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.

Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego”, na następujących polach eksploatacji:

  1. Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
  2. Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
  3. Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
  4. Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.

Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode

Jak cytować
Kaźmierczak-Pec, D. (2019). Bezpieczeństwo w rzeczywistości ponowoczesnej. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 8(2), 96–109. https://doi.org/10.34862/rbm.2014.2.7
Pobierz cytowania
Endnote/Zotero/Mendeley (RIS)
BibTeX

Bibliografia

  1. Balcerowicz, B. (2010). Siły zbrojne w stanie pokoju, kryzysu i wojny. Warszawa: Wyd. Scholar.
  2. Balcerowicz,. B. (2006). Siły zbrojne w państwie i stosunkach międzynarodowych. Warszawa: Wyd. Scholar.
  3. Bauman, Z. (2007). Płynne czasy. Życie w epoce niepewności. Warszawa: Wyd. Sic!
  4. Bauman, Z. (2000). Globalizacja.Warszawa: PIW.
  5. Bauman, Z. (2008). Płynny lęk. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  6. Bell, D. (1975). Nadejście społeczeństwa postindustrialnego. Próba prognozowania społecznego. Warszawa: Instytut Badania Współczesnych Problemów Kapitalizmu.
  7. Brzeziński, M. (2009). Rodzaje bezpieczeństwa państwa. W: Sułowski S., Brzeziński M. (red). Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane zagadnienia (s. 33-43). Warszawa: Wyd. Elipsa.
  8. Chmielarz, P. (2010). Wojna a państwo. Wczoraj i dziś. Warszawa: Wyd. Scholar.
  9. Chmielewska, B. (2003). Jakość i bezpieczeństwo żywności wyzwaniem XXI w. Warszawa: Biuro Informacji i Dokumentacji Senatu.
  10. Fukuyama, F. (2005). Budowanie państwa. Władza i ład międzynarodowy w XXI w. Poznań: Wyd. Rebis.
  11. Giddens, A. (2008). Konsekwencje nowoczesności. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  12. Heidelberg Institut fur Internationale Konfliktforschung. Pobrano 11.10.2013, z: http://www.hiik.de.
  13. Kamiński, A. Z. (1993). Bezpieczeństwo Polski na tle rozwoju procesów politycznych w Europie. Uwagi metodologiczne. Warszawa: PISM.
  14. Kostecki, W. (1996). Europe after the Cold War. The security complex theory. Warsaw: Institute of Political Studies PAS.
  15. Kwaśniewicz, W. (1998). Encyklopedia socjologii. Warszawa: Wyd. Oficyna Naukowa.
  16. Leszczyński, M. (2011). Bezpieczeństwo społeczne Polaków wobec wyzwań XXI w. Warszawa: Wyd. Difin.
  17. Łoś-Nowak, T. (2006). Stosunki międzynarodowe. Teorie–systemy–uczestnicy. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
  18. Łoś-Nowak, T. (2004). Organizacje w stosunkach międzynarodowych. Istota–mechanizmy działania–zasięg. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
  19. Marczuk, K.P. (2009). Bezpieczeństwo wewnętrzne w poszerzonej agendzie studiów nad bezpieczeństwem (szkoła kopenhaska i human security). W: Sułowski S., Brzeziński M. (red). Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane zagadnienia (s. 66-78). Warszawa: Wyd. Elipsa.
  20. Misiak, A. (2008). Administracja porządku publicznego i bezpieczeństwa publicznego. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
  21. Munkler. H. (2004). Wojny naszych czasów. Kraków: Wyd. WAM.
  22. Nowakowski Z., Szafran H., Szafran R. (2009), Bezpieczeństwo w XXI wieku. Strategie bezpieczeństwa narodowego Polski i wybranych państwa, RS Druk Drukarnia Wydawnictwo, Rzeszów 2009.
  23. Nye J. S. (2007). Soft Power. Jak osiągnąć sukces w polityce światowej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
  24. Polityka ekologiczna państwa w latach 2009-2012. z perspektywą do roku 2016. Pobrano 11.10.2013. z: http://www.mos.gov.pl/g2/big/2009_11/8183a2c86f4d7e2cdf8c3572bdba0bc6.pdf.
  25. Potulski, J. (2010). Geopolityka w świecie ponowoczesnym. Częstochowa: Instytut Geopolityki.
  26. Strategia Bezpieczeństwa z 2003r, tzw. Raport Barceloński z 2004 r. zatytułowany Doktryna human security dla Europy.
  27. Sułowski, S. (2009).O nowym paradygmacie bezpieczeństwa w erze globalizacji. W: Sułowski S., Brzeziński M. (red). Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane zagadnienia. (s. 11-21). Warszawa: Elipsa.
  28. Toffler, A. (1997). Trzecia fala. Warszawa: PIW.
  29. Toffler, A. H. (2006). Wojna i antywojna. Poznań: Wyd. Kurpisz.
  30. United Nations Development Program. Human Development. Raport 1994. s. 22-23. Pobrano 11.10.2013. z: http://hdr.undp.org/en/reports/global/hdr1994/.
  31. Uppsala Conflict Data Project (PDP). www.pcr.uu.se.