Treść głównego artykułu
Abstrakt
Coraz bardziej pożądanym dobrem w obecnych czasach staje się bezpieczeństwo indywidualne oraz zbiorowe. Fundamentalną powinnością państwa jest zapewnienie tego bezpieczeństwa. Świadomość społeczna oraz indywidualna w tym obszarze jest coraz większa, a świat oczekuje systemowych rozwiązań. O bezpieczeństwie można mówić na wiele sposobów: jako bezpieczeństwo zbiorowe, indywidualne, państwowe, narodowe, finansowe, energetyczne itp. Nawet ponadnarodowe instytucje poświęcają wiele uwagi bezpieczeństwu. Skala zagrożeń oraz rozmiar zatroskania tymi zagrożeniami każą rozpoczynać edukację w tym zakresie jak najwcześniej; uświadamiać młodych ludzi o zagrożeniach oraz uczyć ich jak radzić sobie w sytuacjach niebezpiecznych już od najmłodszych lat. Omawiane postępowanie jest słuszne oraz racjonalne zarówno z etycznego, jak również pedagogicznego punktu widzenia. Przynosi również wymierne efekty społeczne i wydaje się powszechnie akceptowaną, trwałą tendencją. Wychodząc naprzeciw społecznym potrzebom oraz nieuchronnym zmianom w tej kwestii, kolejna reforma edukacyjna wprowadziła edukację dla bezpieczeństwa do obowiązkowego kanonu nauczania na III etapie edukacyjnym (Dz. U. z 15.01.2009 r., Nr 4, poz. 17). Gimnazjalista w metodycznie spójny oraz uporządkowany sposób będzie się uczył, jak budować elementarne bezpieczeństwo: swoje, swoich bliskich, kolegów oraz innych – potencjalnych ofiar zagrożeń i zdarzeń kryzysowych. Prawdopodobnie nie jest to ostatnie słowo zinstytucjonalizowanych zabiegów państwa polskiego o wysoki poziom przygotowania młodego człowieka – oraz obywatela – do szczęśliwego, dojrzałego, a także bezpiecznego życia. Pewne przesłanki znajdują się także na niższych szczeblach edukacji. Są one realizowane przez osoby o różnym przygotowaniu w tej dziedzinie, jeszcze rozproszone, istotne jednak, iż się pojawiają. Tak zaczyna się każda poważna zmiana jakościowa (Słoma, 2009, s. 3). Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie zasad prawnych bezpieczeństwa edukacyjnego w Polsce. Zawarto także
regulacje związane z edukacją jako procesem zdobywania wiedzy na temat bezpieczeństwa.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.
Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego” i tym samym potwierdza, że:
- Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
- Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
- Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
- Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
- Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.
Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego”, na następujących polach eksploatacji:
- Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
- Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
- Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
- Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.
Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode
Bibliografia
- Edukacja – jest w niej ukryty skarb. (1998). Raport dla UNESCO. Międzynarodowej Komisji do spraw Edukacji dla XXI wieku pod przewodnictwem Jacques’a Delorsa. Warszawa.
- Gołębiewski, J. (2001). Edukacja dla bezpieczeństwa. Edukacja dla Bezpieczeństwa. Czasopismo dla dyrektorów szkół i nauczycieli. Nr 1(2).
- Kopaliński, W. (1999). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Warszawa: Muza S.A.
- Puślecki, W. (1997). Kształcenie upodmiotowiające ucznia. Toruńskie Studia Dydaktyczne. Nr 11.
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. nr 51, poz. 458, z późn. zm.).
- Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 15.01.2009 r., Nr 4, poz. 17).
- Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (Dz. U. nr 134, poz. 1426).
- Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. nr 35, poz. 325).
- Rudnicki, B. (1994). Edukacja dla bezpieczeństwa i jej interpretacja, [w:] Edukacja dla bezpieczeństwa. Materiały konferencyjne, Warszawa.
- Siuda, T. (2001). Edukacja dla bezpieczeństwa w wybranych czasopismach, [w:] Edukacja do bezpieczeństwa i pokoju w obliczu wyzwań XXI wieku. Edukacja do bezpieczeństwa pokoju i praw człowieka, cz. 2. Siedlce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej.
- Słoma, R. (2009). Program nauczania edukacji dla bezpieczeństwa dla gimnazjum. Warszawa: Wydawnictwo Nowa Era.
- Stępień, R. (1994). Edukacja dla bezpieczeństwa. Materiały z konferencji naukowej 23-24 maja 1994 r., Warszawa.
- Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 21 z 2002 r., poz. 205, z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873).
- Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. nr 159 z 2003 r., z późn. zm.).
- Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. nr 67 z 1996 r., poz. 329, z późn. zm.).
- Zalewski, S. (2001). Polityka bezpieczeństwa państwa a edukacja obronna. Warszawa.
Bibliografia
Edukacja – jest w niej ukryty skarb. (1998). Raport dla UNESCO. Międzynarodowej Komisji do spraw Edukacji dla XXI wieku pod przewodnictwem Jacques’a Delorsa. Warszawa.
Gołębiewski, J. (2001). Edukacja dla bezpieczeństwa. Edukacja dla Bezpieczeństwa. Czasopismo dla dyrektorów szkół i nauczycieli. Nr 1(2).
Kopaliński, W. (1999). Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Warszawa: Muza S.A.
Puślecki, W. (1997). Kształcenie upodmiotowiające ucznia. Toruńskie Studia Dydaktyczne. Nr 11.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 26 lutego 2002 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. nr 51, poz. 458, z późn. zm.).
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 15.01.2009 r., Nr 4, poz. 17).
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej i Sportu (Dz. U. nr 134, poz. 1426).
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. nr 35, poz. 325).
Rudnicki, B. (1994). Edukacja dla bezpieczeństwa i jej interpretacja, [w:] Edukacja dla bezpieczeństwa. Materiały konferencyjne, Warszawa.
Siuda, T. (2001). Edukacja dla bezpieczeństwa w wybranych czasopismach, [w:] Edukacja do bezpieczeństwa i pokoju w obliczu wyzwań XXI wieku. Edukacja do bezpieczeństwa pokoju i praw człowieka, cz. 2. Siedlce: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej.
Słoma, R. (2009). Program nauczania edukacji dla bezpieczeństwa dla gimnazjum. Warszawa: Wydawnictwo Nowa Era.
Stępień, R. (1994). Edukacja dla bezpieczeństwa. Materiały z konferencji naukowej 23-24 maja 1994 r., Warszawa.
Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 21 z 2002 r., poz. 205, z późn. zm.).
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873).
Ustawa z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. nr 159 z 2003 r., z późn. zm.).
Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. nr 67 z 1996 r., poz. 329, z późn. zm.).
Zalewski, S. (2001). Polityka bezpieczeństwa państwa a edukacja obronna. Warszawa.