Treść głównego artykułu
Abstrakt
Przedmiotem badań niniejszego artykułu stanowi zjawisko cyberprzemocy. Celem opracowania jest ukazanie w jaki sposób ofiara może pociągnąć swojego napastnika do odpowiedzialności karnej. Omówione zostały także najczęstsze rodzaje cyberprzemocy oraz statystyki stwierdzonych przestępstw z poszczególnych artykułów kodeksów karnego, wykroczeń i cywilnego. Ponadto artykuł ma wskazać problem nieadekwatności zapisów kodeksowych do nowych rodzajów przestępstw. Zastosowane metody badawcze to między innymi analiza danych zastanych. Artykuł stanowi próbę kategoryzacji form cyberprzemocy oraz uporządkowanie terminologii. Artykuł może być podstawą dla dalszych szczegółowych badań nad zjawiskiem cyberprzemocy.
Słowa kluczowe
Szczegóły artykułu
Licencja
Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.
Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego” i tym samym potwierdza, że:
- Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
- Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
- Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
- Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
- Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.
Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego”, na następujących polach eksploatacji:
- Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
- Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
- Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
- Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.
Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode
Bibliografia
- Barlińska, J. (2013). Cyberprzemoc u adolescentów – o roli medium, własnych doświadczeń i empatii w zachowaniach świadków rówieśniczej przemocy elektronicznej (praca doktorska). Warszawa: Repozytorium Uniwersytetu Warszawskiego. Dostęp: http://depotuw.ceon.pl/handle/item/265 [10.03.2020].
- Barlińska, J., Szuster, A. (2014). Cyberprzemoc: o zagrożeniach i szansach na ograniczenie zjawiska wśród adolescentów. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
- Bojarski, T. (red.). (2009). Kodeks wykroczeń. Komentarz (wyd. 2). Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis.
- Broniecka M. Mobbing w szkole. (2020, 25 luty). Dostęp: https://www.dziecirosna.pl/szkola/szkola_podstawowa/mobbing_w_szkole.html [10.03.2020].
- Górniok, O. (red.). (2004). Kodeks karny: komentarz (wyd. 2). Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis.
- Kijas, Z. (2015). Siła charakteru o wadach i cnotach. Kraków: Wydawnictwo WAM – Księża Jezuici.
- Komisja Europejska (2007, 22 maja). W kierunku ogólnej strategii zwalczania cyberprzestępczości. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Komitetu Regionów (KOM (2007) 267 wersja ostateczna). Dostęp: https://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2007:0267:FIN:PL:PDF [10.03.2020].
- Kowalski, R., Limber, S.P., Agatson, P.W. (2010). Cyberprzemoc wśród dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- Kutyma, A. (2008). Kiedy nieletni odpowiadają za przestępstwa. Infor.pl. Dostęp: https://www.infor.pl/prawo/dziecko-iprawo/nieletni-i-prawo/89528,Kiedy-nieletni-odpowiadaja-za-przestepstwa.html [20.03.2020].
- Łoskot, M. (2018). Hejt w sieci. Groźny przejaw uczniowskiej mowy nienawiści. Głos Pedagogiczny, 97. Dostęp: https://www.glospedagogiczny.pl/artykul/hejt-w-sieci-grozny-przejaw-uczniowskiej-mowy-nienawisci [10.03.2020].
- Mozgawa, M. (red.). (2007). Kodeks wykroczeń: komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska.
- Mysior, R. (2013). Stalking – gdzie kończy się szacunek, a zaczyna nienawiść. Remedium, 4, 8–10.
- Mysior, R. (2012). Flaming – „wojna” na słowa. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 52(9), 31–35.
- Pyżalski, J. (2012). Agresja elektroniczna i cyberbullying jako nowe ryzykowne zachowania młodzieży (wyd. 2). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
- Raymond, E. (1983). The New Hacker's Dictionary. (3rd ed.). Cambridge & London: MIT Press.
- Słownik języka polskiego. Dostęp: https://sjp.pwn.pl [10.03.2020].
- Statystyka policyjna (2020a). Groźba karalna (art. 190). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-4/63485,Grozba-karalna-art-190.html [15.03.2020]
- Statystyka policyjna (2020e). Naruszenie tajemnicy korespondencji (art. 267). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-14/63625,Naruszenie-tajemnicy-korespondencji-art-267.html [15.03.2020].
- Statystyka policyjna (2020g). Publiczne propagowanie faszyzmu, nawoływanie do nienawiści (art. 256). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-13/63613,Publiczne-propagowanie-faszyzmu-nawolywanie-do-nienawisci-art-256.html [15.03.2020].
- Statystyka policyjna (2020f). Udaremnienie lub utrudnienie korzystania z informacji (art. 268 i 268a). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-14/63626,Udaremnienie-lub-utrudnieniekorzystania-z-informacji-art-268-i-268a.html [15.03.2020].
- Statystyka policyjna (2020b). Uporczywe nękanie i wykorzystanie wizerunku (art. 190a). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-4/76586,Uporczywe-nekanie-i-wykorzystanie-wizerunku-art-190a.html [15.03.2020].
- Statystyka policyjna (2020c). Zniesławienie (art. 212). Komenda Główna Policji. Dostęp: https://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-8/63518,Znieslawienie-art-212.html [15.03.2020].
- Statystyka policyjna (2020d). Zniewaga (art. 216). Komenda Główna Policji. Dostęp: https://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-8/63519,Zniewaga-art-216.html [15.03.2020].
- Szpunar, M. (2009). Flaming i trolling jako formy agresji werbalnej w internecie. Kwartalnik Pedagogiczny, 218(4/214), 67–80.
- Szwedzik, A. (2016). Dziecko i nastolatek w orbicie współczesnych zagrożeń. Kraków: Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda.
- Szymczykiewicz, R. (2011). Kradzież tożsamości w internecie. Infor.pl. Dostęp: https://www.infor.pl/prawo/prawo-karne/przestepstwa-komputerowe/298393,Kradziez-tozsamosci-w-internecie.html [15.03.2020].
- Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. 1971, nr 12, poz. 114 ze zm.).
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964, nr 16, poz. 93 ze zm.).
- Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. 1997, nr 88, poz. 553 ze zm.).
- Wąsek,A. (red.). (2006). Kodeks karny: część szczególna. Komentarz do artykułów 222–316 (wyd. 3, t. 2). Warszawa: Wydawnictwo C. H. Beck.
- Wąsek, A., Zawłocki, R. (red.). (2010). Kodeks karny: część szczególna. Komentarz do artykułów 117–221 (wyd. 4, t. 1). Warszawa: Wydawnictwo C. H. Beck.
Bibliografia
Barlińska, J. (2013). Cyberprzemoc u adolescentów – o roli medium, własnych doświadczeń i empatii w zachowaniach świadków rówieśniczej przemocy elektronicznej (praca doktorska). Warszawa: Repozytorium Uniwersytetu Warszawskiego. Dostęp: http://depotuw.ceon.pl/handle/item/265 [10.03.2020].
Barlińska, J., Szuster, A. (2014). Cyberprzemoc: o zagrożeniach i szansach na ograniczenie zjawiska wśród adolescentów. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Bojarski, T. (red.). (2009). Kodeks wykroczeń. Komentarz (wyd. 2). Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis.
Broniecka M. Mobbing w szkole. (2020, 25 luty). Dostęp: https://www.dziecirosna.pl/szkola/szkola_podstawowa/mobbing_w_szkole.html [10.03.2020].
Górniok, O. (red.). (2004). Kodeks karny: komentarz (wyd. 2). Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis.
Kijas, Z. (2015). Siła charakteru o wadach i cnotach. Kraków: Wydawnictwo WAM – Księża Jezuici.
Komisja Europejska (2007, 22 maja). W kierunku ogólnej strategii zwalczania cyberprzestępczości. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Komitetu Regionów (KOM (2007) 267 wersja ostateczna). Dostęp: https://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2007:0267:FIN:PL:PDF [10.03.2020].
Kowalski, R., Limber, S.P., Agatson, P.W. (2010). Cyberprzemoc wśród dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Kutyma, A. (2008). Kiedy nieletni odpowiadają za przestępstwa. Infor.pl. Dostęp: https://www.infor.pl/prawo/dziecko-iprawo/nieletni-i-prawo/89528,Kiedy-nieletni-odpowiadaja-za-przestepstwa.html [20.03.2020].
Łoskot, M. (2018). Hejt w sieci. Groźny przejaw uczniowskiej mowy nienawiści. Głos Pedagogiczny, 97. Dostęp: https://www.glospedagogiczny.pl/artykul/hejt-w-sieci-grozny-przejaw-uczniowskiej-mowy-nienawisci [10.03.2020].
Mozgawa, M. (red.). (2007). Kodeks wykroczeń: komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska.
Mysior, R. (2013). Stalking – gdzie kończy się szacunek, a zaczyna nienawiść. Remedium, 4, 8–10.
Mysior, R. (2012). Flaming – „wojna” na słowa. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 52(9), 31–35.
Pyżalski, J. (2012). Agresja elektroniczna i cyberbullying jako nowe ryzykowne zachowania młodzieży (wyd. 2). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
Raymond, E. (1983). The New Hacker's Dictionary. (3rd ed.). Cambridge & London: MIT Press.
Słownik języka polskiego. Dostęp: https://sjp.pwn.pl [10.03.2020].
Statystyka policyjna (2020a). Groźba karalna (art. 190). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-4/63485,Grozba-karalna-art-190.html [15.03.2020]
Statystyka policyjna (2020e). Naruszenie tajemnicy korespondencji (art. 267). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-14/63625,Naruszenie-tajemnicy-korespondencji-art-267.html [15.03.2020].
Statystyka policyjna (2020g). Publiczne propagowanie faszyzmu, nawoływanie do nienawiści (art. 256). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-13/63613,Publiczne-propagowanie-faszyzmu-nawolywanie-do-nienawisci-art-256.html [15.03.2020].
Statystyka policyjna (2020f). Udaremnienie lub utrudnienie korzystania z informacji (art. 268 i 268a). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-14/63626,Udaremnienie-lub-utrudnieniekorzystania-z-informacji-art-268-i-268a.html [15.03.2020].
Statystyka policyjna (2020b). Uporczywe nękanie i wykorzystanie wizerunku (art. 190a). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-4/76586,Uporczywe-nekanie-i-wykorzystanie-wizerunku-art-190a.html [15.03.2020].
Statystyka policyjna (2020c). Zniesławienie (art. 212). Komenda Główna Policji. Dostęp: https://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-8/63518,Znieslawienie-art-212.html [15.03.2020].
Statystyka policyjna (2020d). Zniewaga (art. 216). Komenda Główna Policji. Dostęp: https://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-8/63519,Zniewaga-art-216.html [15.03.2020].
Szpunar, M. (2009). Flaming i trolling jako formy agresji werbalnej w internecie. Kwartalnik Pedagogiczny, 218(4/214), 67–80.
Szwedzik, A. (2016). Dziecko i nastolatek w orbicie współczesnych zagrożeń. Kraków: Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda.
Szymczykiewicz, R. (2011). Kradzież tożsamości w internecie. Infor.pl. Dostęp: https://www.infor.pl/prawo/prawo-karne/przestepstwa-komputerowe/298393,Kradziez-tozsamosci-w-internecie.html [15.03.2020].
Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. 1971, nr 12, poz. 114 ze zm.).
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964, nr 16, poz. 93 ze zm.).
Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. 1997, nr 88, poz. 553 ze zm.).
Wąsek,A. (red.). (2006). Kodeks karny: część szczególna. Komentarz do artykułów 222–316 (wyd. 3, t. 2). Warszawa: Wydawnictwo C. H. Beck.
Wąsek, A., Zawłocki, R. (red.). (2010). Kodeks karny: część szczególna. Komentarz do artykułów 117–221 (wyd. 4, t. 1). Warszawa: Wydawnictwo C. H. Beck.