Treść głównego artykułu

Abstrakt

Przedmiotem badań niniejszego artykułu stanowi zjawisko cyberprzemocy. Celem opracowania jest ukazanie w jaki sposób ofiara może pociągnąć swojego napastnika do odpowiedzialności karnej. Omówione zostały także najczęstsze rodzaje cyberprzemocy oraz statystyki stwierdzonych przestępstw z poszczególnych artykułów kodeksów karnego, wykroczeń i cywilnego. Ponadto artykuł ma wskazać problem nieadekwatności zapisów kodeksowych do nowych rodzajów przestępstw. Zastosowane metody badawcze to między innymi analiza danych zastanych. Artykuł stanowi próbę kategoryzacji form cyberprzemocy oraz uporządkowanie terminologii. Artykuł może być podstawą dla dalszych szczegółowych badań nad zjawiskiem cyberprzemocy.

Słowa kluczowe

cyberprzemoc stalking kradzież tożsamości odpowiedzialność karna cyberbullying stalking identity theft criminal liability

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Las, K. . (2020). Odpowiedzialność karna za zjawisko cyberprzemocy w świetle prawodawstwa polskiego. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 14(1), 256–277. https://doi.org/10.34862/rbm.2020.1.15

Bibliografia

  1. Barlińska, J. (2013). Cyberprzemoc u adolescentów – o roli medium, własnych doświadczeń i empatii w zachowaniach świadków rówieśniczej przemocy elektronicznej (praca doktorska). Warszawa: Repozytorium Uniwersytetu Warszawskiego. Dostęp: http://depotuw.ceon.pl/handle/item/265 [10.03.2020].
  2. Barlińska, J., Szuster, A. (2014). Cyberprzemoc: o zagrożeniach i szansach na ograniczenie zjawiska wśród adolescentów. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
  3. Bojarski, T. (red.). (2009). Kodeks wykroczeń. Komentarz (wyd. 2). Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis.
  4. Broniecka M. Mobbing w szkole. (2020, 25 luty). Dostęp: https://www.dziecirosna.pl/szkola/szkola_podstawowa/mobbing_w_szkole.html [10.03.2020].
  5. Górniok, O. (red.). (2004). Kodeks karny: komentarz (wyd. 2). Warszawa: Wydawnictwo LexisNexis.
  6. Kijas, Z. (2015). Siła charakteru o wadach i cnotach. Kraków: Wydawnictwo WAM – Księża Jezuici.
  7. Komisja Europejska (2007, 22 maja). W kierunku ogólnej strategii zwalczania cyberprzestępczości. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Komitetu Regionów (KOM (2007) 267 wersja ostateczna). Dostęp: https://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2007:0267:FIN:PL:PDF [10.03.2020].
  8. Kowalski, R., Limber, S.P., Agatson, P.W. (2010). Cyberprzemoc wśród dzieci i młodzieży. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  9. Kutyma, A. (2008). Kiedy nieletni odpowiadają za przestępstwa. Infor.pl. Dostęp: https://www.infor.pl/prawo/dziecko-iprawo/nieletni-i-prawo/89528,Kiedy-nieletni-odpowiadaja-za-przestepstwa.html [20.03.2020].
  10. Łoskot, M. (2018). Hejt w sieci. Groźny przejaw uczniowskiej mowy nienawiści. Głos Pedagogiczny, 97. Dostęp: https://www.glospedagogiczny.pl/artykul/hejt-w-sieci-grozny-przejaw-uczniowskiej-mowy-nienawisci [10.03.2020].
  11. Mozgawa, M. (red.). (2007). Kodeks wykroczeń: komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska.
  12. Mysior, R. (2013). Stalking – gdzie kończy się szacunek, a zaczyna nienawiść. Remedium, 4, 8–10.
  13. Mysior, R. (2012). Flaming – „wojna” na słowa. Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze, 52(9), 31–35.
  14. Pyżalski, J. (2012). Agresja elektroniczna i cyberbullying jako nowe ryzykowne zachowania młodzieży (wyd. 2). Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.
  15. Raymond, E. (1983). The New Hacker's Dictionary. (3rd ed.). Cambridge & London: MIT Press.
  16. Słownik języka polskiego. Dostęp: https://sjp.pwn.pl [10.03.2020].
  17. Statystyka policyjna (2020a). Groźba karalna (art. 190). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-4/63485,Grozba-karalna-art-190.html [15.03.2020]
  18. Statystyka policyjna (2020e). Naruszenie tajemnicy korespondencji (art. 267). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-14/63625,Naruszenie-tajemnicy-korespondencji-art-267.html [15.03.2020].
  19. Statystyka policyjna (2020g). Publiczne propagowanie faszyzmu, nawoływanie do nienawiści (art. 256). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-13/63613,Publiczne-propagowanie-faszyzmu-nawolywanie-do-nienawisci-art-256.html [15.03.2020].
  20. Statystyka policyjna (2020f). Udaremnienie lub utrudnienie korzystania z informacji (art. 268 i 268a). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-14/63626,Udaremnienie-lub-utrudnieniekorzystania-z-informacji-art-268-i-268a.html [15.03.2020].
  21. Statystyka policyjna (2020b). Uporczywe nękanie i wykorzystanie wizerunku (art. 190a). Komenda Główna Policji. Dostęp: http://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-4/76586,Uporczywe-nekanie-i-wykorzystanie-wizerunku-art-190a.html [15.03.2020].
  22. Statystyka policyjna (2020c). Zniesławienie (art. 212). Komenda Główna Policji. Dostęp: https://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-8/63518,Znieslawienie-art-212.html [15.03.2020].
  23. Statystyka policyjna (2020d). Zniewaga (art. 216). Komenda Główna Policji. Dostęp: https://statystyka.policja.pl/st/kodeks-karny/przestepstwa-przeciwko-8/63519,Zniewaga-art-216.html [15.03.2020].
  24. Szpunar, M. (2009). Flaming i trolling jako formy agresji werbalnej w internecie. Kwartalnik Pedagogiczny, 218(4/214), 67–80.
  25. Szwedzik, A. (2016). Dziecko i nastolatek w orbicie współczesnych zagrożeń. Kraków: Wydawnictwo „Scriptum” Tomasz Sekunda.
  26. Szymczykiewicz, R. (2011). Kradzież tożsamości w internecie. Infor.pl. Dostęp: https://www.infor.pl/prawo/prawo-karne/przestepstwa-komputerowe/298393,Kradziez-tozsamosci-w-internecie.html [15.03.2020].
  27. Ustawa z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń (Dz. U. 1971, nr 12, poz. 114 ze zm.).
  28. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964, nr 16, poz. 93 ze zm.).
  29. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. 1997, nr 88, poz. 553 ze zm.).
  30. Wąsek,A. (red.). (2006). Kodeks karny: część szczególna. Komentarz do artykułów 222–316 (wyd. 3, t. 2). Warszawa: Wydawnictwo C. H. Beck.
  31. Wąsek, A., Zawłocki, R. (red.). (2010). Kodeks karny: część szczególna. Komentarz do artykułów 117–221 (wyd. 4, t. 1). Warszawa: Wydawnictwo C. H. Beck.