Obszary handlowej i inwestycyjnej współpracy Polski i Republiki Korei Południowej. Stan obecny i perspektywy

Abstrakt

Głównym celem artykułu jest próba zdefiniowania roli Republiki Korei w polityce zagranicznej i gospodarczej Polski, w tym stanu i perspektyw współpracy handlowej i inwestycyjnej. Na tej podstawie przyjęto dwie hipotezy badawcze. Po pierwsze, polscy decydenci zaczynają dostrzegać znaczenie Republiki Korei i wyznaczają konkretne ramy dla realizowanej względem niej polityki, której celem ma być aktywizacja i zwiększenie wymiany handlowej, otwarcie nowych rynków zbytu oraz współpraca w zakresie pozyskiwania i rozwoju nowych technologii. Po drugie, w obszarze współpracy gospodarczej Polska uwypukla potencjał rynkowy w zakresie innowacji, badań i rozwoju, szczególnie w odniesieniu do nowych technologii. Platformą współpracy pozostają wzajemne inwestycje w takich sektorach jak przemysł elektroniczny, elektromobilność, infrastruktura transportowa (w tym lotnicza, kolejowa i stoczniowa), przemysł jądrowy, przemysł militarny. Zwraca również uwagę na przemysł farmaceutyczny, kosmetyczny, spożywczy oraz gier komputerowych. Obok wspomnianych wyżej zagadnień, wartością artykułu jest identyfikacja wyzwań z jakimi muszą się zmagać polscy przedsiębiorcy w zetknięciu z rynkiem koreańskim. Podkreślono przede wszystkim brak rozpoznawalnych marek produktów jednoznacznie kojarzących się z Polską, braki kadrowe (szczególnie w odniesieniu do kwalifikacji językowych i kompetencji kulturowych), odległość geograficzna, wysokie koszty prowadzenia działalności gospodarczej, niechęć lub brak kapitałowych możliwości do ponoszenia długotrwałych kosztów związanych z promocją produktu. W warstwie metodologicznej w artykule posłużono się metodą analityczno-porównawczą. Problem badawczy został rozwiązany w oparciu o źródła pierwotne. Za podstawę posłużyły oficjalne dokumenty rządowe dostępne na stronach Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.