Treść głównego artykułu

Abstrakt

Organizacje międzynarodowe, w tym organizacje rządowe i pozarządowe, są jednym z podmiotów stosunków międzynarodowych. Ochrona cywilów przed katastrofami naturalnymi, konfliktami zbrojnymi oraz pomoc humanitarna wpisuje się w działalność m.in. United Nations Disaster Assessment and Coordination (UNDAC) – mechanizm ekspercki Narodów Zjednoczonych ds. oceny i koordynacji działań w przypadku wystąpienia kryzysów humanitarnych, katastrof naturalnych lub spowodowanych przez człowieka. Jest on zapleczem eksperckim Biura ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej ONZ (OCHA). Inną instytucją zajmującą się obroną cywilną w ramach Unii Europejskiej jest Dyrekcja Generalna ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności (ECHO). Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na genezę i działalność Międzynarodowej Organizacji Obrony Cywilnej (International Civil Defence Organisation – ICDO) z siedzibą w Szwajcarii, która od początku swojej aktywności zorientowana była na pomoc ludności cywilnej w wypadku konfliktów zbrojnych, a obecnie także w przypadku katastrof naturalnych. Ponadto przeanalizowane zostaną cele i działalność ICDO w czterech obszarach: budowania potencjału narodowego (national capacity building), współpracy międzynarodowej (international cooperation), działalności humanitarnej (humanitarian projects) oraz aspekty dotyczące świadomości i gotowości (awarness and preparedness). Określone zostaną także wyzwania stojące przed tego typu organizacją.

Słowa kluczowe

obrona cywilna międzynarodowa organizacja rządowa (IGO’s) pomoc humanitarna zarządzanie kryzysowe civil defence international governmental organisation (IGO’s) humanitarian aid crisis management

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Jagiełło-Szostak, A. (2019). Obrona cywilna w wymiarze międzynarodowym na przykładzie Międzynarodowej Organizacji Obrony Cywilnej (ICDO) – geneza i działalność. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 11(1), 37–48. https://doi.org/10.34862/rbm.2017.1.3

Bibliografia

  1. Civil Defence 1977–1997 – from law to practice. Report from the meeting of experts, 1997, International Committee of the Red Cross., Pobrano 05.01.2017 r., z: https://www.icrc.org/eng/resources/documents/report/civil-defence-report-020797.htm.
  2. Constitution and Regulations, 2017., Pobrano 20.06.2017 r., z: http://www.icdo.org/files/8013/9307/7565/Constitution_full_doc_-_EN.pdf.
  3. EMERCOM of Russia, The Ministry of the Russian Federation for Civil Defence, Emergencies and Elimination of Consequences of Natural Disasters, 2017, Pobrano 04.01.2017, z: http://en.mchs.ru.
  4. General Assembly of the United Nations, 2017, Observers., Pobrano 04.01.2017 r., z: http://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=A/INF/70/5.
  5. Gryz J., Kitler W.(2007), System reagowania kryzysowego, Toruń: Adam Marszałek., s. 82–87.
  6. Human Development Report 1994 (1994), New York – Oxford, Oxford University Press, Pobrano 10 stycznia 2017 r., z: http://hdr.undp.org/sites/default/files/reports/255/hdr_1994_en_complete_nostats.pdf.
  7. Humanitarian Aid and Civil Protection., Pobrano 02.01.2017 r., z: http://ec.europa.eu/echo.
  8. International Civil Defence Organisation, 2017., Pobrano 05.01.2017 r., z: http://www.icdo.org.
  9. Kaldor M. (2007), Human Security. Reflections on Globalization and Intervention, Polity Press.
  10. Kerr P. (2013), Human Security, w:in: A. Collins ed., Contemporary Security Studies, Oxford University Press.
  11. Kitler W., Skrabacz A. (2010), Bezpieczenstwo ludnosci cywilnej. Pojecie, organizacja i zadania w czasie pokoju, kryzysu i wojny, Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Obronnej.
  12. Konwencja o ochronie osób cywilnych podczas wojny(VI konwencja genewska), Genewa 12 sierpnia 1949 r. (Dz.U. z 1956 r. Nr 38, poz. 171, załącznik). Pobrano 05.012017 r. z: http://www.pck.org.pl/pliki/mph/1949_Genewa_-_IV_KG.pdf.
  13. Konwencja o ochronie osób cywilnych podczas wojny(VI konwencja genewska), Genewa 12 sierpnia 1949 r. (Dz.U z 1956 r., nr 38, poz.171,załacznik). Pobrano 5.01.2017 z: http://www.pck.org.pl/pliki/mph/1949_Genewa_-_IV_KG.pdf.
  14. Konwencja o polepszaniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu (II konwencja genewska), Genewa 12 sierpnia 1949 r. (Dz.U. z 1956 r., Nr 56, poz. 175, załącznik). Pobrano 05.01.2017 r. z: http://www.pck.org.pl/pliki/mph/1949_Genewa_-_I_KG.pdf.
  15. Konwencja o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych (I konwencja genewska), Genewa, 12 sierpnia 1949 r. (Dz. U. z 1956 r. N, nr 38, poz.171, załącznik). Pobrano 05.01.2017 r., z: http://www.pck.org.pl/pliki/mph/1949_Genewa_-_I_KG.pdf.
  16. Konwencja o traktowaniu jeńców wojennych (III konwencja genewska), Genewa 12 sierpnia 1949 r. (Dz.U. z 1956 r., Nr 56, poz. 175, załącznik). Pobrano 05.01.2017 z: http://www.pck.org.pl/pliki/mph/1949_Genewa_-_III_KG.pdf.