Treść głównego artykułu

Abstrakt

Amerykańska polityka wobec Azji Wschodniej nacechowana jest pragmatyzmem i była realizowana w trzech etapach. Pierwszy zakładał budowę skierowanego przeciwko ZSRR i ChRL szerokiego sojuszu obronnego (SEATO, ANZUS). Drugi etap, był konsekwencją wojny w Wietnamie i sprowadzał się do udzielania pomocy niekomunistycznym krajom Azji Południowo -Wschodniej. Era globalizacji zapoczątkowała trzeci etap tej polityki, która w dużej mierze koncentruje się na kwestiach gospodarczych (ograniczenie poziomu niekorzystnego bilansu handlowego) oraz bezpieczeństwa (zagrożenie terroryzmem i funkcjonowanie państw upadłych). Jednakże zasadnicza aktywność Stanów Zjednoczonych sprowadza się do przeciwdziałania ograniczeniu hegemonistycznej pozycji USA jako konsekwencji mocarstwowych ambicji państw regionu. Jedną z form tych działań jest przebudowa systemu politycznego regionu, poprzez rozbudowę i zwiększenie znaczenia regionalnych organizacji gospodarczych. Nie oznacza to jednak zarzucenia przez USA roli kontaktów bilateralnych, zwłaszcza z najsilniejszymi państwami Azji Wschodniej.

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Gruszko, K. (2019). Polityka USA wobec wschodnioazjatyckiego multilateralizmu. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 3, 198–204. https://doi.org/10.34862/rbm.2008.17