Pasek boczny artykułu

Przesłane
grudnia 30, 2019
Opublikowane
grudnia 31, 2018
Pobieranie
PDF
Statystyki
Licba odsłon : 69 Pobieranie : 271

Treść głównego artykułu

Abstrakt

O indyjskim Połączonym Dowództwie Andamanów i Nikobarów (ang. Andaman and Nicobar Command) światowa opinia publiczna dowiedziała się po zaginięciu w marcu 2014 roku malezyjskiego samolotu komunikacyjnego (lot 370). Wtedy to przez agencyjne serwisy przemknęła informacja, że całością niebagatelnych sił indyjskich wydzielonych do akcji poszukiwawczej (sześć okrętów, trzy jednostki Straży Wybrzeża, cztery samoloty, w tym najnowocześniejsze indyjskie morskie maszyny patrolowe Boeing P-8I Neptune i kilka śmigłowców Mi-8) prowadzonej na rozległych akwenach południowo-wschodniej części Oceanu Indyjskiego Surface dowodzi właśnie Commander-in-Chief Andaman and Nicobar Command (czyli Dowódca Andamanów i Nikobarów, CICNAC). Dla większości odbiorców wiadomość ta nie miała zgoła żadnego znaczenia, gdyż świat frapował się losem zaginionej maszyny i jej pasażerów, w związku z czym nie wywołała żadnego echa. Z kolei profesjonaliści zajmujący się sytuacją polityczno-wojskową basenu Oceanu Indyjskiego zaskoczeni nią nie byli, gdyż już od kilkunastu lat obserwowali (i obserwują) konsekwentne i uporczywe wysiłki Indii ukierunkowane na rozbudowę potencjału wojskowego w rejonie owych grup wysp.

Słowa kluczowe

Indie strategia morska bezpieczeństwo morskie Andamany Nicobary India naval strategy naval security Andaman Islands Nicobar Islands

Szczegóły artykułu

Licencja

Licencja

Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.

Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego” i tym samym potwierdza, że:

  1. Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
  2. Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
  3. Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
  4. Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
  5. Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.

Autor/Współautor udziela Dolnośląskiej Szkole Wyższej nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego”, na następujących polach eksploatacji:

  1. Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
  2. Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
  3. Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
  4. Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.

Autor/Współautor wyraża zgodę na udostępnianie utworu przez Dolnośląską Szkołę Wyższą na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode

Jak cytować
Kubiak, K. (2018). Indyjska rozbudowa morskich zdolności obronnych. Przypadek Andamanów i Nikobarów. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 12(2), 104–114. https://doi.org/10.34862/rbm.2018.2.8
Pobierz cytowania
Endnote/Zotero/Mendeley (RIS)
BibTeX

Bibliografia

  1. _108 Mountain Brigade celebrates Raising Day. Pobrano dnia 3 stycznia 2017 roku z: http://www.andamansheekha.com/2015/12/16/108-mountain-brigade-celebrates-raising-day
  2. Andaman & Nicobar Islands. Pobrano 22 stycznia 2017 roku z: www.twp.edu.plhttp://www.archive.india.gov.in/knowindia/state_uts.php?id=30.
  3. Andaman and Nicobar Command. Pobrano dnia 1 lutego 2017 roku z: http://www.globalsecurity.org/milita ry/world/india/anc.htm.
  4. Bartosiak, J. (2016). O wojnie. Pacyfik i Euroazja. Warszawa.
  5. Bayly, C. A., Harper, T. (2004). Forgotten Armies. The Fall of British Asia 1941-5. London.
  6. Bender J., China’s influence is growing so fast that two of the world’s biggest militaries are teaming up to block it. Pobrano 2 stycznia 2017 roku z: http://www.businessinsider.com/us-and-india-aim-to-blockchinese-influence-2015-6?IR=T
  7. Chauvel, R. (b.d.). Papuan political imaginings of the 1960s: international conflict and local nationalisms. Pobrano z http://resources.huygens.knaw.nl/indonesischebetrekkingen1945-1969/DekolonisatieVanIndonesieEnHet-ZelfbeschikkingsrechtVanDePapoea/papers_pdf/chauvel
  8. Dasgupta, J.(2002). Japanese in Andaman & Nicobar Islands. Red Sun over Black Water. New Delhi.
  9. Feldbæk, O. (1981). The Organization and Structure of the Danish East India, West India and Guinea Companies in the 17th and 18th Centuries. Leiden.
  10. Hiranandani, G. M., Transition to Triumph. Indian Navy 1965-1975. Pobrano dnia 29.01.2017 z: https://www.indiannavy.nic.in/content/transition-triumph.
  11. Indian Coast Guard. Andaman and Nicobars. Organisation. Pobrano dnia 3 stycznia 2017 roku z: http://www.indiancoastguard.gov.in/content/281_0_Organisation.aspx?regID=256
  12. Indian Navy Andaman Base (film). Pobrano w dniu 4 stycznia 2017 roku z: https://www.youtube.com/watch?v=CmmEXIrKLmc
  13. Indian Navy Official Film 2011 (film). Pobrano w dniu 4 stycznia 2017 roku z https://www.youtube.com/watch?v=ZyRVuCKiCDE.
  14. INS Kardio. Pobrano dnia 29 stycznia 2017 roku z: http://the-meaning.com/ins_kardip.html.
  15. Japan to assist India in developing Andaman and Nicobar Islands into Naval Fortress against China (film) . Pobrano w dniu 4 stycznia 2017 roku z https://www.youtube.com/watch?v=gnajiUuU8js.
  16. Jones, M. (2012). Conflict and Confrontation in South East Asia, 1961-1965: Britain, the United States, Indonesia and the Creation of Malaysia. Cambridge.
  17. Kearney, M. (2004). The Indian Ocean in World History, New York- London.
  18. Kubiak, K., Nadolski, Ł. M. (2015). Klęska na dachu świata. Armia indyjska w wojnie granicznej z Indiami w 1962 roku. Toruń.
  19. Prakash A., A Vision of Maritime India 2020. Pobrano dnia 2 stycznia 2017 roku z: http://www.indiandefencereview.com/news/a-vision-of-maritime-india-2020/
  20. Singh, S. (1986). Under Two Ensigns. The Indian Navy 1945-1950. Oxford - New Delhi.
  21. Szubrycht, T. (2016). Morze, bezpieczeństwo morskie i marynarka wojenna w chińskich dokumentach strategicznych. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego,10.
  22. Wings. Pobrano w dniu 5 stycznia 2017 roku z http://www.bharat-rakshak.com/IAF/Units/Bases/282--Wings.html.
  23. Winogradow, L. (1986). Korabli mieniajut fłag. Moskwa.