Treść głównego artykułu

Abstrakt

W japońskiej polityce izolacjonizm i ograniczanie kontaktów ze światem zewnętrznym jest tradycyjnym i historycznie uwarunkowanym sposobem zapewnienia bezpieczeństwa państwa. Po II wojnie światowej, wymuszona zarówno powojenną traumą, jak i amerykańskimi działaniami japońska polityka ponownie uznała izolacjonizm za najważniejszy element narodowego systemu bezpieczeństwa. Momentem zwrotnym w sposobie takiego postrzegania swojej roli przez japoński establishment polityczny była pierwsza wojna w Zatoce Perskiej. Japonia nie zaangażowała bezpośrednio swoich wojsk, ale przekazała koalicji kwotę 15 miliardów dolarów na odbudowe Kuwejtu. Niestety nie znalazła się ona na liście państw, którym Kuwejt 
dziękowała za pomoc. To spowodowało inne podejście do zagadnienia sił zbrojnych w Japonii. Artykuł ten przedstawia krótką historię japońskich wojsk i bezpieczeństwa morskiego od 1853 roku aż po dzień dzisiejszy. Przedstawia on próbę podjęcia przez Japończyków wspólnej odpowiedzialności za bezpieczeństwo morskie współczesnych państw, wymieniając aktualne zagrożenia. Do najważniejszych zalicza: piractwo, terroryzm, przemyt narkotyków i nielegalną imigrację. 

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Hayashi , Y. . (2019). Bezpieczeństwo morskie Japonii dla "Łuku Wolności i Dobrobytu". Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 3, 28–43. https://doi.org/10.34862/rbm.2008.3