Treść głównego artykułu

Abstrakt

Zagadnienia dotyczące społeczeństw wielokulturowych są szeroko omawiane w literaturze przedmiotu, głównie w odniesieniu do państw zachodnich (tj. napływu imigrantów). Sytuacja społeczeństw o długiej tradycji wielokulturowości (np. ze względu na doświadczenia kolonialne) stanowi szczególnie interesujący przedmiot badań i punkt wyjścia dla szerszych analiz. W tym kontekście, Surinam stanowi szczególnie ciekawy przykład z powodu wyjątkowo heterogenicznej struktury etnicznej, kulturowej i wyznaniowej. W takich warunkach, analizie podlegać może główny kierunek polityki państwa wobec różnorodnych grup społecznych, jak również „zarządzanie” stosunkami między różnymi grupami kulturowymi. W artykule zaprezentowane zostały standardy wolności religijnej oraz determinanty polityki państwa wobec zróżnicowanych kulturowo grup społecznych. Nacisk położony został na prawodawstwo dotyczące stosunków międzykulturowych i wielokulturowego charakteru społeczeństwa, jak również realizacji zapisów prawa w praktyce społeczno-politycznej (m.in. w odniesieniu do świąt państwowych).

Słowa kluczowe

Surinam wielokulturowość stosunki międzywyznaniowe wolność wyznania kolonializm Surinam multiculturalism interreligious relations freedom of religion colonialism

Szczegóły artykułu

Jak cytować
Szumigalska, A. (2019). Pluralizm wyznaniowo-etniczny Surinamu jako wyzwanie dla polityki wewnętrznej państwa . Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 8(1), 254–264. https://doi.org/10.34862/rbm.2014.1.18

Bibliografia

  1. Balicki, J., Bogucka, M. (1989). Historia Holandii. Wrocław: Wyd. Ossolineum.
  2. Choenni, Ch., Harmsen, C. (2007). Geboorteplaats en etnische samenstelling van Surinamers in Nederland. Pobrano 22 marca 2013, z: http://www.cbs.nl/NR/rdonlyres/B423BB56-A099-4272-86B0-2BB2021E-7468/0/2007k1b15p74art.pdf.
  3. Czaja, J. (2008). Kulturowe czynniki bezpieczeństwa. Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM.
  4. Dobbeleir, C., Sarrazyn, J., Van der Straeten, T., Willems, E. De politieke mobilisatie en organisatie van vijf etnische groepen in Suriname. Pobrano 22 marca 2013, z: http://users.skynet.be/bk284617/de%20politieke%20mobilisatie%20en%20organisatie%20van%20vijf%20etnische%20groepen%20in%20Suriname.pdf.
  5. Ministerie van Binnenlandse Zaken (2012). Eindrapport: Nationale vrije dagen van Suriname. Pobrano 29 listopada 2012, z: http://www.gov.sr/media/639553/finale_versie_rapport_nvds-red_deel2.pdf.
  6. Golka, M. (2010). Imiona wielokulturowości. Warszawa: Wyd. MUZA SA.
  7. International Religious Freedom Report for 2011, United States Department of State, Bureau of Democracy, Human Rights and Labor. Pobrano 22 listopada 2012, z: http://www.state.gov/documents/organization/193215.pdf.
  8. Kambel, E.R., MacKay, F. (2003). De rechten van inheemse volken en marrons in Suriname. Leiden: KITLV Uitgeverij.
  9. Kodeks karny Surinamu. Pobrano 22 listopada 2012, z: http://www.dna.sr/files/docs/wetboek-van-strafrecht.pdf.
  10. Konstytucja Republiki Surinamu. Pobrano 22 listopada 2012, z: http://www.dna.sr/files/docs/grondwet-suriname.pdf.
  11. Malmberg-Guicherit, H. (1992). Religie in ontwikkeling. W: Ch. Van Binnendijk, P. Faber (red.). Sranan.
  12. Cultuur in Suriname (s. 142-151). Amsterdam: Koninklijk Instituut voor de Tropen, Rotterdam: Museum voor Volkenkunde, Paramaribo: Vaco.
  13. Oostindie, G. (2000). Het paradijs overzee: de Nederlandse Caraïben en Nederland. Leiden: KITLV Uitgeverij.
  14. Stuurman, S. (1983). Verzuiling, kapitalisme en patriarchaat. Nijmegen: Wyd. SUN.
  15. Taylor, Sh., Berns, J. (2010). Country Studies Series: Suriname. Pobrano 2 stycznia 2013, z: http://heller.brandeis.edu/academic/coex/pdfs-docs/country-studies/surinamecs.pdf.
  16. Tjon Sie Fat, P.B. (2009). Chinese New Migrants in Suriname: The Inevitability of Ethnic Performing. Amsterdam: Amsterdam University Press.
  17. Vries, E. De (2005). Suriname na de binnenlandse oorlog (1986-1992). Amsterdam: KIT Publishers.